Συνεννόηση και κοινός νους: η τελευταία μας ευκαιρία

Στην Ελλάδα των capital controls ζήσαμε τη ματαίωση των προσδοκιών μας. Η γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε συνδυασμό με το έντονο προσφυγικό ζήτημα και τις ανεξέλεγκτες ροές ανθρώπων διαμετρικά αντίθετης κουλτούρας και λογικής με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, δημιουργούν εκρηκτικό μείγμα. Το οικονομικό τέλμα της χώρας ενισχύεται από ιδεοληπτικά φαινόμενα και τον απέλπιδο αγώνα διατήρησης ενός αναξιοκρατικού και διεφθαρμένου κομματικού κράτους. Το παρελθόν της χώρας προσπαθεί λυσσαλέα να τραβήξει το μέλλον σε ένα ερεβώδες γκρεμό, ακολουθώντας τακτικές και νοοτροπίες χρεωκοπίας. 

Ωστόσο, υπάρχει ελπίδα. Βιώνουμε μια πρωτοφανή συγκυρία διάθεσης για συνεννόηση της πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου, αποστασιοποιημένης από την πόλωση των τελευταίων δεκαετιών. Κοινή συνισταμένη όλων είναι η παραμονή στην Ευρωζώνη και η τήρηση των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας. Σημείο αναφοράς αναδεικνύεται η ανάγκη για μεταρρυθμίσεις σε οικονομικά, εργασιακά και ασφαλιστικά θέματα. Υπέρτατος στόχος είναι η ανάπτυξη, η δημιουργία ποιοτικών και διατηρήσιμων θέσεων εργασίας, η μείωση της φτώχιας και η βιώσιμη πορεία της χώρας. Προϋπόθεση όλων των ανωτέρω αποτελεί η χρήση της κοινής λογικής, η ομαδική προσπάθεια μα κυρίως η στοχευμένη κι έντονη εργασία όλων μας. Λιγότερα προνόμια και περισσότερη δουλειά, λιγότερο εγωισμό και πολλαπλάσια προσφορά κι αλληλεγγύη. Είμαστε στο εμείς κι όχι στο εγώ, όπως σοφά ανέφερε ο στρατηγός Μακρυγιάννης πριν από 200 χρόνια. Ελπίδα και προσμονή του υγιούς Ελληνισμού αποτελεί πλέον η συνεννόηση και η από κοινού διακυβέρνηση της χώρας από την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου, με στόχο μια συναινετική πορεία δημιουργίας για ένα καλύτερο αύριο, χωρίς εύκολες λύσεις.