Η μεσαία τάξη – η μεγάλη χαμένη της κρίσης

Η μεσαία τάξη βυθίζεται στην απόγνωση της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα από το 2009. Σπάταλος δημόσιος τομέας, εκτεταμένη φοροδιαφυγή, διαφθορά. Επιχειρήσεις κρατικοδίαιτες που δραστηριοποιούνται υπό καθεστώς προστασίας από τον ανταγωνισμό. Ελεύθεροι επαγγελματίες αιχμάλωτοι μιας διεφθαρμένης δημόσιας διοίκησης, απέναντι σε ένα αδυσώπητο «σύστημα» εξυπηρετήσεων κι επιτάχυνσης διαδικασιών έναντι ανταλλαγμάτων. Καθηγητές και σχολεία χωρίς αξιολόγηση. Από κοινωνία που διεκδικεί την αριστεία για τα παιδιά της έχουμε καταλήξει θιασώτες μιας εκπαίδευσης που στηρίζεται στην παπαγαλία, χωρίς καμία κριτική προσέγγιση. Μια νεολαία και κατ’ επέκταση κοινωνία λαίμαργη για καταναλωτικά αγαθά, όχι για γνώση ή καταξίωση. Εύκολο κέρδος χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα, μία κουλτούρα ζωής βασισμένη στο δανεικό χρήμα που κατέληξε σε δανεισμένες ζωές.

Όσο ακόμα υπήρχε μεσαία τάξη, η γνώση, η μόρφωση, η αριστεία, εξασφάλιζαν οικονομική και κοινωνική καταξίωση και σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Ακολούθησε η αποβιομηχάνιση της χώρας, η αναστολή κάθε παραγωγικής δομής και δημιουργίας σε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, με τελικό προσανατολισμό στις υπηρεσίες. Η χώρα πτώχευσε γιατί πτώχευσε η μεσαία τάξη.